BDSM RTV NIEUWS!!!!
23 Maart 2009
Veerle Dobbelaere: 'SM is een oprecht liefdesspel'
Bron: www.nieuwsblad.be
Het Nieuwsblad - Groot-Bijgaarden,Belgium
Vraag haar niet om nu in lingerie te poseren of haar kleren uit te doen. In de film 'SM Rechter' is Veerle Dobbelaere (41) behoorlijk ver gegaan, maar het personage is haar grens. 'Mijn lijf is van mij. Ik krijg vragen om in ondergoed in de boekskes te gaan staan, maar wie mijn borsten wil zien, moet maar een ticketje kopen.'
Gelukkig was Gene Bervoets mijn tegenspeler. Hij moest mijn borsten kussen, en zo zou ik toch niet iedereen aan mijn lijf laten zitten
Mijn vriend had schrik om naar de film te kijken. Maar achteraf was hij opgelucht. 'Als je met mij vrijt, doe je anders', zei hij
Het moeilijkste moment van de première? Haar billen tien lange seconden in close-up op het scherm. 'Je weet: nu heeft iedereen ze gezien én de tijd gehad om zich een oordeel te vormen. Ik heb dan maar mijn ogen dichtgedaan.' Ze lacht en nipt van haar rozenbottelthee, in die Antwerpse bar waar jazzmuziek weerklinkt en druk in kranten wordt gebladerd. Het is nog vroeg, maar Veerle komt er graag. Ze wrijft de slaap uit haar ogen en vertelt. Over die rol waarvoor ze net dat stapje verder ging. 'Moeilijk en intens, maar zo de moeite waard.' Over die rechter en zijn vrouw, het verhaal dat haar zo beklijfde. Hoe hij meeging in haar fantasie als enige kans om zijn huwelijk te redden. En daarvoor werd afgestraft. 'Die mensen zijn gebroken. Onherroepelijk. Zelfs al wordt de film goed onthaald en komt er een soort eerherstel, de klok terugdraaien kan niet meer. Het verhaal van Koen en Magda ( Aurousseau, nvdr. ) heeft me heel erg aangegrepen.'
Moeilijk en intens zeg je. Heb je nooit gedacht: Waar ben ik nu weer aan begonnen?
'Neen. Een van de interessante dingen aan mijn job is dat je in werelden terechtkomt waar je normaal niet terechtkomt. Hoe meer je leeft, hoe meer je hebt om uit te putten, ook al gaat het om angst en verdriet.'
Kon je je makkelijk verplaatsen in Magda, met haar hunkering naar pijn?
'Ik heb grenzen moeten verleggen. Ik kan een moordenaar spelen, want ik maak u kapot , dat heb ik diep in mij wel eens gevoeld. Sla mij , had ik nog nooit gevoeld. Dus we wisten dat we alles zouden moeten doen om hun gevoel zo dicht mogelijk te benaderen. Gene (Bervoets, rol van Koen Aurousseau, nvdr.) en ik hebben veel SM-scènes zelf gedaan.'
Heb je pijn gehad?
'Euh... ja. ( lacht ) Maar ik vind dat niet erg. Pijn is maar pijn. Hoeveel keer brand ik mijn vingers in de keuken? Ik kan daartegen. Zeker de pijn van slaan. Het is niet aangenaam, maar twee uur later is het over. Pijn is veel erger als het iets betekent, als je je zorgen maakt om een ziekte of een aandoening die erachter schuilt.'
Je hebt in de film soms behoorlijke striemen op je billen. Echt of schmink?
'Voor die bewuste close-up van mijn billen is schmink gebruikt. Maar ik heb er wel echt zo uitgezien.'
Hoe begin je aan zoiets? Ben je gaan kijken in SM-clubs?
'Ik ben een paar keer naar het Fetish Café in Antwerpen geweest, waar ik ook heb geoefend. De eerste keer was een kleine shock.'
Omdat je schrok toen je het zag, of omdat je wist: Help, ik moet dit zelf doen?
'Omdat ik een verkeerd beeld had. Het trof me dat bij SM zoveel schoonheid komt kijken. Dat pijn gepaard gaat met zo veel graag zien. Eerst slaan ze, maar daarna wordt er getroost en vinden ze elkaar en dat is zeer ontroerend. Wat ik heb geleerd is: SM is geen kinky wereld van freaks die eens iets anders willen doen, maar een oprecht liefdesspel.'
Voor veel mensen blijft het raar.
'Natuurlijk. En het zít ook in die kelders omdat er dingen gebeuren die je in het café waar we nu zitten, niet zou moeten doen. Maar SM is een geaardheid. Voor de mensen die het nodig hebben, zou er veel veranderen als de publieke opinie wat minder negatief was. Als mijn dochter me op een dag komt vertellen dat ze lesbisch, zal ik zeggen: Ach meiske, dat maakt toch niets uit . Maar al ze me komt zeggen dat ze masochistisch is, zal ik denken: Wow, dat wordt lastig voor jou in deze maatschappij . Kijk naar het verhaal van Magda. Zij heeft op het randje gestaan van zelfmoord.'
Je laat nogal wat naakt zien in de film. Heb je er geen problemen mee om jezelf in die mate bloot te geven?
'Ik heb daar wél problemen mee. Bij de eerste kostuumpas in zo'n winkeltje ging ik bijna dood. Ik kon alleen maar denken: ik ben zo lelijk als de nacht in die pakjes, en op weg naar huis moest ik huilen. Ik heb mezelf verplicht om de knop om te draaien. Ik speel een rol. Ik mag niet bezig zijn met vinde gij mijn gat niet te dik in deze string?' ( lacht ) Dus de volgende dag heb ik gezegd: Mensen, dit ben ik. Ik ga er niet moeilijk over doen, maar jullie alstublieft ook niet .'
En zo is het ook gegaan?
'Gelukkig wel. Stijn, de chef fotografie, heeft me gerustgesteld: Veerle, we gaan er alles aan doen om het er mooi en niet vulgair te laten uitzien . De film is gemaakt door een hechte ploeg. De SM-opnames zijn opgenomen in één week. Die vrijdagavond was iedereen totaal van de kaart.'
Kan je dan naar huis gaan en weer de vrolijke mama zijn?
'Thuis viel het nog mee, maar ik speelde toen ook mee in de theatershow van De collega's . Dat was raar, want die film zat volledig in mij en had een invloed op hoe ik me gedroeg. Na die SM-week zei mijn medespeelster Nathalie Meskens: Veerle, je bent veranderd. Een maand geleden stond je in een hoekje om je om te kleden; nu loop je zonder schaamte in je onderbroek .'
Was je jezelf daarvan bewust?
'Neen. En het rare is: het is nu weer terug naar af. Mijn borsten zijn van mij, niet iedereen hoeft ze te zien. Voor de film had ik mezelf in een soort modus gezet, dat was niet mijn natuurlijke staat van zijn. Geloof me, ik heb mijn schaamte moeten overwinnen.'
Je borsten zijn van jou, maar intussen staan ze wel te kijk voor heel Vlaanderen.
'Ik weet het. Ik heb dat goed gevoeld op de première. Ik kwam de zaal binnen en dacht: Iedereen die hier aanwezig is weet nu ongeveer hoe ik eruitzie . Vandaar mijn houding: het stopt bij de rol. Ik ga niet in lingerie in de boekskes staan. Wie mijn borsten wil zien, moet maar een ticketje kopen.'
Vind je het erg als mensen voor je borsten naar de film gaan kijken?
'Neen. Bij wijze van spreken hoop ik het. Ze gaan daarvoor, maar in de plaats krijgen ze een film die hen misschien laat nadenken. Het is ook helemaal geen film die mensen opwindt.'
Zou je dat kunnen: een sensuele rol spelen en weten dat mensen opgewonden raken van jou?
'Als ik morgen een rol moet spelen zoals Sharon Stone in Basic Instinct , hóóp ik dat mensen geil naar buiten gaan. Ik kies mijn rollen met zorg, maar als ik het doe, dan ga ik er wel voor.'
Je stelt heel intieme handelingen met je tegenspeler Gene Bervoets. Is dat moeilijk?
'Het blijft lastig, ja. En dan mag ik van geluk spreken dat het Gene was. Op een bepaald moment moest hij mijn borsten kussen. En zo zou ik toch niet iedereen aan mijn lijf laten zitten. Wij kennen elkaar al twintig jaar en wij zien elkaar graag. We weten ook dat het eigenlijk maar om te lachen is. We hebben er nog over gepraat. Stel dat je dit moet doen met iemand die je niet kent. Gene zei: Of het marcheert van geen kanten, óf het klikt zo goed dat je elkaar niet meer loslaat .'
Hoe reageren partners op zulke scènes?
'Mijn vriend Alain had schrik om naar de film te kijken. Maar achteraf was hij opgelucht. Ik zie het verschil wel , zei hij. Als je met mij vrijt, doe je anders . Dat was een geruststelling.'
Maar simpel kan het toch niet zijn?
'Natuurlijk niet. Bij de bewuste scène waarin Gene mijn borst kust, zat hij keihard in mijn hand te knijpen.'
Ik denk dat veel mannen er niet mee om zouden kunnen.
'Vrouwen ook. Ik heb het zelf gevoeld bij mijn ex-vriend Bart, de vader van mijn kinderen. Ik geef toe dat ik ook af en toe heb moeten slikken als ik hem bezig zag.'
Mogen je kinderen de film zien?
'De film is 16-plus, dus voor Pebbles, die twaalf is, stelt de vraag zich niet. Mijn oudste dochter Phoebe (17) mag gaan kijken als ze wil. Eerst was ze weigerachtig. Mama, ik weet niet of ik jou in een ketting wil zien hangen . Maar ze spreekt er nu toch over om te gaan kijken.'
Ga jij dan mee?
'Ik denk dat ze beter met haar vriendinnen gaat. Als het nodig is, kunnen we daarna praten. Sowieso heeft ze het ergste al gezien, op foto en in een reportage in De rode loper .'
Laten je dochters merken dat ze bewonderen wat je doet?
'Ze leven alleszins mee. Na de première kreeg ik van Phoebe een sms om te vragen hoe het geweest was. Pebbles kwam die ochtend in mijn kamer. Het doet deugd dat ze op zulke belangrijke dagen meeleven. Ze krijgen af en toe ook de minder fraaie kantjes van mijn job te zien. Pebbles is eens op een site gestoten waar ik serieus werd uitgemaakt. Van stomme geit en stom wijf ging het. Ze heeft gereageerd. Dat is wel mijn mama hoor . Ik vond dat hartbrekend. Die mens heeft zich daarna wel verontschuldigd, maar ik heb geantwoord: Mijnheer, er bestaat ook nog altijd zoiets als beleefdheid .'
Heb jij hun puberteit met angst tegemoet gezien?
'Neen. De jongste begint er pas aan en bij de oudste is het rimpelloos verlopen. Soms zie ik haar vriendinnen roepen tegen hun ouders. Dat zou ik lastig vinden, maar zij doet het gelukkig niet.'
Omdat ze zo is? Of omdat jij anders met haar omgaat?
'Omdat zij eerder gematigd is van temperament en geen extreme experimenteerdrift heeft. We praten ook makkelijk. En ik ben inderdaad misschien niet de autoritaire moeder die altijd haar wil doordrijft. Ik stel natuurlijk grenzen, maar ik kan ze ook loslaten. Ik ben vooral ook heel nieuwsgierig naar wie mijn kinderen zijn en hoe ze omgaan met de dingen.'
Hou jij in de gaten of ze vriendjes hebben?
'We praten heel open over relaties en seks. Maar ik zeg haar ook dat ze recht heeft op privacy, dat ze van mij geen details hoeft te weten, maar ik ook niet van haar. Ik wil in wezen wel weten hoe ver ze staat, om haar daarin te helpen, en dat geeft ze wel aan. Maar we blijven natuurlijk moeder en dochter. We zijn geen vriendinnen.'
Dat is nochtans in de mode: moeder en dochter, beste vriendinnen.
'Over twintig jaar misschien, maar nu is onze relatie anders. Ik moet dat kind opvoeden. Je kunt dat wel doen in een goede verstandhouding, maar gelijken zijn wij niet.'
Drie vrouwen onder elkaar, is dat fijn?
'Heel fijn. Wij zijn een zotte bende bijeen. Ik merk dat als mijn vriend erbij is. Hij staat erbij en hij kijkt ernaar. Ik ben natuurlijk vaak alleen geweest met mijn kinderen. De band is ijzersterk.'
Aan het einde van de film vieren Koen en Magda 25 jaar huwelijk. Tien jaar eerder staan ze op het punt van scheiden. Geloof jij in een nieuwe kans nadat een koppel de weg kwijt is geraakt?
'In dit geval wel, omdat het in wezen niet ging over het koppel, maar over een probleem van Magda. Het is anders als de band tussen twee mensen totaal verziekt is. Vroeger bleven die koppels samen, omdat ze geen keus hadden en omdat de tijd veel wonden heelt. Ik ben daar voor, maar mij is het nooit gelukt. Na jaren sukkelen en vechten ben ik altijd zelf weggegaan.'
Voelt je scheiding als een mislukking?
'Voor de kinderen is het erg, dus voor hen had ik het liever anders gezien. Maar ik vraag me ook af wat je een kind wilt leren: dat je jezelf moet offeren voor hen, of dat je een zelfstandige vrouw bent die autonoom beslissingen neemt? Misschien is dat egoïstischer, maar voor mijzelf een stuk juister. Wat niet wil zeggen dat ik me geen vragen stel. Waarom is het misgegaan? Wat heb ik niet gezien? Waar zit mijn falen? Of mijn angst?'
Vind je dan antwoorden?
'Voor een groot stuk wel. Maar we zijn nog wel even bezig.' (lacht)
Als je aan een nieuwe relatie begint, geloof je dan weer in de ware liefde?
'Ja. Daarin ben ik nog steeds naïef. Ik begin aan een nieuwe relatie met het idee: Die ga ik heel lang heel graag zien. En hij mij . Ik ben misschien iets minder romantisch geworden. Ik leef meer in het moment. Ik ben nú samen met iemand, ik ben heel gelukkig en ik hoop dat het lang zal duren, maar ik weet dat het ook mis kan gaan. Maar we gaan binnenkort toch samenwonen. Voor lang hoop ik, want fundamenteel ben ik toch iemand die zijn leven liever wil delen.'
www.smrechterthemovie.be