BDSM RTV NIEUWS!!!!

05 april 2009


'Second Life' op sterven na dood


Bron: www.demorgen.be De Morgen - Brussel,Belgium


Drie jaar na de hype lijkt Second Life, de virtuele wereld die op een bepaald moment zelfs werd bejubeld als de onmiskenbare toekomst van het internet, op een woestenij. Gebouwen die destijds werden neergepoot door multinationale bedrijven als Adidas en Reuters zijn verlaten of zelfs gesloten.


Datzelfde geldt voor de Belgische Second Lifeaanwezigheden, zoals Humo en Belgacom. Alleen op plaatsen waar virtuele seks wordt bedreven, zit nog wat volk.

Loop rond in de virtuele wereld Second Life, en u waant zich ergens waar iedereen is gestorven aan een mysterieuze plaag. Naar eigen inzicht van de bewoners verbouwde tropische eilanden die vroeger werden overspoeld door de 'avatars' (zeg maar: onlinepoppetjes) van miljoenen internetgebruikers zijn ondertussen verlaten. Het duurde bijna een klein kwartier voordat ondergetekende, die na twee jaar nog eens een kijkje ging nemen in de virtuele wereld, een levende ziel - of tenminste diens virtuele personificatie - tegenkwam. Ze stond rechtstaand te slapen.

Na wat langer speuren door de woestenij van eilanden, vlaktes en verlaten gebouwen kom je wel meer slapende personages tegen. Dat betekent meestal dat hun eigenaars er niet meer naar omkijken. Linden Lab, het Amerikaanse bedrijf dat Second Life in 2003 oprichtte, claimt dat de virtuele wereld vijftien miljoen ingeschreven bezoekers kent. Maar het merendeel daarvan slaapt: gisteren waren er slechts 60.000 Second Lifebezoekers effectief online, een tiende van het aantal waarmee Linden Lab drie jaar geleden kon pochen. Niet toevallig is het bedrijf vorig jaar al gestopt met het communiceren van bezoekersgegevens, iets waar het tot dan toe maandelijkse prik van maakte.

Bedrijven zijn weg
Ook multinationale bedrijven, die destijds de virtuele wereld als een nieuwe afzetmarkt beschouwden (want ook aspirationele onlinepersonages moesten mooi gekleed zijn en reden graag met een mooie auto), hebben Second Life ondertussen de rug toegekeerd. De paviljoenen van NBC, Adidas en Nike zijn nergens meer te bespeuren. Ook de aanwezigheid van Belgische bedrijven, die een drietal jaar geleden de hype niet lieten liggen, is voorbij: bedrijven als Belgacom, die eigen Second Lifepaviljoenen hadden, zijn nergens meer te bespeuren, en 'Humo Park', de eigen lap virtuele grond waarmee het weekblad enkele jaren geleden nog zwaar uitpakte, is afgesloten. 'Gesloten wegens verhuis' leest een bordje dat aan de poort hangt.

Slecht nieuws voor Linden Lab, dat niet minder dan 19 miljoen dollar (14 miljoen euro) investeerde in Second Life. Het bedrijf zegt zelf dat het na meer dan vijf jaar bijna winstgevend is, maar de meeste financiële analisten geloven dat niet. De volledige, nagenoeg lege wereld bestaat alleen nog bij de gratie van een groot serverpark van Linden Lab, dat handenvol geld kost om te onderhouden. Bovendien hebben ook de stichters van het bedrijf het eigenlijk al voor bekeken gehouden: oprichter Philip Rosedale stopte vorig jaar als gedelegeerd bestuurder en ook de verantwoordelijken voor de technologie en de virtuele economie van de wereld zochten inmiddels andere oorden op.

Alleen nog seks
Ondertussen is dan ook overduidelijk gebeurd waar veel kenners drie jaar geleden al voor vreesden: Second Life was een soort zandbak, waar al wie een beetje mee was met de recentste nieuwigheden op het internet een beetje kwam spelen. Tot ze het beu werden en terugkeerden naar het gewone, tweedimensionale internet. Daar hoeft men namelijk niet van kamer tot kamer te wandelen om in een andere sectie van de website terecht te komen.

"Second Life is niet dood", zegt Kevin De Mulder, een Belgisch informaticus die destijds een van de eersten was die op Second Life vertoefde. "Ik bezoek het af en toe nog wel eens en er gebeuren nog wel dingen. Wat ikzelf bijvoorbeeld mooi vind is 'Virtual Macbeth', een eiland waar het stuk van Shakespeare wordt nagespeeld en geëxploreerd. Maar wat er het dagelijkse reilen en zeilen in Second Life betreft? Geen idee. Daarvoor interesseert het me niet genoeg meer."

Alleen op plaatsen waar er virtuele seks wordt aangeboden zit nog volk. Voor de gein ging ondergetekende eens naar 'Bondage Ranch', een plaats in Second Life waar de onlinepersonages van Second Lifebezoekers elkaar goed pijn kunnen doen of in een virtuele vergeetput gooien. De tent zat afgeladen vol, en de 'hit me's' waren niet van de lucht.

"De dingen die de hardcorefans van Second Life het meeste aanspreken, zijn voor de meeste mensen gewoon saai of eng", opperde voormalig Reutersjournalist Eric Krangel, die enkele jaren uitsluitend verslag deed vanuit de virtuele wereld, op de Amerikaanse blog Silicon Alley Insider. (Ronald Meeus)