BDSM RTV MEDIA NIEUWS!!!!


14 juni 2009


Seks, geld en macht in de haute finance


Bron: www.standaard.be De Standaard - Groot Bijgaarden,Belgium


Vastgeketend en gehuld in latex, zo werd het levenloze lichaam van de Franse topbankier Edouard Stern in zijn luxewoning in Genève aangetroffen. Het geruchtmakende proces over zijn mysterieuze dood is deze week van start gegaan. Cécile Brossard, de minnares van Stern, staat terecht voor de moord. Zij zou de flamboyante zakenbankier, na sadomasochistische seksspelletjes, met vier pistoolschoten om het leven hebben gebracht.


Eros en Thanatos in de besloten wereld van de Frans-Zwitserse haute finance. Gedurende tien dagen worden de leden van de assisenjury in Genève ondergedompeld in het fascinerende maar duistere leven van de flamboyante bankier/beursraider Edouard Stern, de nummer 38 op de ranglijst van rijkste inwoners van Frankrijk.

Aanleiding voor het proces is zijn mysterieuze dood op 28 februari 2005, toen de erfgenaam van de Zwitserse bank Stern én de schoonzoon van Michel David-Weil, topman van de invloedrijke zakenbank Lazard, van dichtbij werd neergeschoten in zijn luxewoning in het Zwitserse Genève.

Zijn gehavende lichaam, gehuld in een vleeskleurig latexpak en vastgebonden op een 'pleziertuig', werd de dag nadien gevonden door twee van zijn zakenpartners. De vijftigjarige Stern was afgemaakt met vier kogels, waarvan twee in het hoofd en één in de borst. Het moordwapen werd enkele dagen later teruggevonden in het nabijgelegen Lemac-meer.

Meteen daarop bruiste het in Parijs en Genève van de meest waanzinnige complottheorieën, gaande van inmenging van de Mossad en de CIA, tot de mogelijke betrokkenheid van de Russische maffia en de politieke Franse elite. Want de vijftigjarige Stern was niet zomaar een bankier. De ex-topman van de familiale zakenbank Stern was een expert in het opzetten van ingewikkelde financiële constructies, die vaak liepen over een van zijn vele bedrijfjes in exotische belastingparadijzen zoals de Britse Maagdeneilanden.

'Er is geen enkel ander voorbeeld in onze generatie van iemand die zoveel geld heeft verdiend in zo weinig tijd', liet zijn vriend Lindsay Owen-Jones, de baas van L'Oréal, onlangs nog optekenen in het Franse tijdschrift Le Nouvel Observateur. Stern was dan ook een graag geziene gast bij iedereen in Frankrijk die geld of macht had, ongeacht de politieke kleur. Zo was hij niet alleen bevriend met de socialistische ex-premier Laurent Fabius en diens partijgenoot Dominique Strauss-Kahn, maar ook met de huidige Franse president Nicolas Sarkozy.

Al snel werden de wilde geruchten de kop ingedrukt. Na een chaotische vlucht voor de politie die haar via Italië tot in Australië had gebracht, bekende de minnares van Stern, Cécile Brossard, dat zij de zakenbankier had doodgeschoten. De toen 36-jarige Franse ex-callgirl, die opgegroeid was in de Parijse banlieues, had immers al vier jaar een stormachtige maar destructieve lat-relatie met Stern, die gescheiden was en drie volwassen kinderen had.

Zij leefden niet samen, maar zij volgde hem wel overal waar zijn privé-jet hem heenbracht, gaande van Tanzania en India voor zijn jachtpartijen op wild tot Londen en New York voor zijn talrijke zakenreizen. Het waren telkens unieke gelegenheden om hun gedeelde, verborgen passie voor sadomasochistische seksspelletjes ongestoord te kunnen beleven.

Maar als Brossard in november 2004 een bewijs vraagt van zijn liefde, begint het mis te gaan. Stern belooft haar één miljoen dollar te storten op een rekening om haar financieel onafhankelijk te maken. Met enige vertraging wordt dat bedrag in januari 2005 ook gestort, maar Stern blokkeert het geld enkele weken daarna onder een vals voorwendsel.

Is dat het motief voor de moord? Feit is dat Cécile Brossard heeft bekend dat zij op de avond van 28 februari naar het luxeappartement van Stern in Genève is gegaan om hem te confronteren. Maar in plaats van ruzie te maken, grijpt het stel naar de inhoud van een stijlvol Louis IV-dressoir waarin Stern achter slot en grendel niet alleen een keur aan sm-artikelen bewaarde, maar ook drie volledig geladen pistolen.

Gekleed in haar zwartleren pak van dominante sm-meesteres plaatste Brossard haar onderworpen minnaar daarop tijdens het 'liefdesspel' opnieuw voor zijn verantwoordelijkheid. 'Eén miljoen dollar is veel geld voor een hoer', zouden daarop de laatste woorden zijn die Stern over de lippen kwamen. Toen Stern haar dat toeslingerde, zouden bij Brossard de stoppen volledig zijn doorgeslagen, zo beweren haar advocaten, en zou ze naar één van de pistolen hebben gegrepen en Stern hebben doorboord met vier kogels.

Toen de media lucht kregen van de bekentenis van Brossard, was het hek van de dam. De gevaarlijke cocktail van seks, geld en macht waarin het paar verzeild was geraakt, hield de jaren nadien heel Frankrijk en Zwitserland in de ban. Niet minder dan twee boeken verschenen inmiddels al over de affaire-Stern, en talrijke nieuwe complottheorieën zagen het licht.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Zwitserse justitie en de familie van Stern al snel besloten om de communicatie tot een minimum te beperken. Het parket in Genève was zich maar al te bewust van de extreme gevoeligheid van het dossier, waarin zowat de hele Parijse 'beau monde' betrokken is. Zo werd door sommige media al snel een gevaarlijke link gelegd met de affaire-Rhodia, een chemische groep waartegen Stern in 2003 een klacht had ingediend en waarvan Thierry Breton tussen 1998 en 2002 bestuurder was alvorens hij in 2003 werd benoemd tot minister van Financiën in Frankrijk.

Maar ook de verdediging van Brossard en de burgerlijke partijen (de familie van Stern) lijken er alle voordeel bij te hebben om de gelederen te sluiten. Onnodig om te diep in de beerput te roeren en Cécile Brossard op het proces haar relaas te laten doen van de honderden sm-tapes die de blondine gedurende tien jaar zorgvuldig bewaard had - dat zou wel eens erg gênant kunnen worden voor sommige bekende personaliteiten.

Bovendien heeft de familie Stern niet alleen een reputatie te beschermen, maar ook een gigantische erfenis van naar schatting ruim 2 miljard euro. Een erfenis die sinds de dood van Stern naar verluidt nog met 400 miljoen euro is aangedikt, want de zakenbankier had alles zorgvuldig voorbereid door zijn gigantische fortuin te gieten in een wirwar van fiscale en financiële beschermingsstructuren.

Het was voor sommigen dan ook niet echt een verrassing meer dat Cécile Brossard vorige woensdag niet moest verschijnen voor moord met voorbedachten rade, de zwaarste beschuldiging in het Zwitsers strafrecht, maar 'slechts' voor moord in de tweede graad, waarop in Zwitserland niet levenslang maar hoogstens twintig jaar gevangenis staat.

En als de rechtbank in Genève de verdediging volgt en de minnares van Stern veroordeelt voor passionele moord, komt de inmiddels veertigjarige blondine er zelfs vanaf met de minimale gevangenisstraf van vijf jaar. Een juiste strafmaat volgens de verdediging, die in de eerste dagen van het assisenproces Brossard neerzette als het systematisch vernederde, weerloze seksspeeltje van de gewelddadige en sadistische Stern. 'Zij was niet meer dan zijn seksuele secretaresse', aldus haar advocaat.

De advocaten van de familie Stern daarentegen doen er alles aan om de voorbedachtheid bij Brossard te bewijzen en Stern neer te zetten als een weliswaar geheimzinnig en soms driftige bankier (zie portret), maar voor het overige normale high-profile zakenman waarvoor de financiële wereld geen geheimen had. Dat alles natuurlijk zonder de buitenwereld inzage te geven in zijn indrukwekkende financiële en politieke adresboekje.

Een uitspraak in het geruchtmakende proces-Stern wordt ten vroegste verwacht over een week.