BDSM RTV MEDIA NIEUWS!!!!


25 jan 2010


Adam Thirlwell - De vlucht (boek).



Bron: www.humo.be Humo - Belgium


Soms knetteren de letteren wel héél snel. Adam Thirlwell had het manuscript van zijn debuutroman 'Politics' amper onder zijn oksel of hij kreeg al een plaatsje op de Granta-lijst van de twintig beste jonge Britse auteurs van de voorbije tien jaar. Zo gepiept, geen centje pijn. 'The new Martin Amis' werd hij genoemd, en in Nederland werd dat al snel 'de jonge Arnon Grunberg'. Geen idee of Thirlwell er wakker van heeft gelegen, maar 'De vlucht' (Nieuw Amsterdam), zijn tweede fictiewerk, vertoont sporen van metaalmoeheid.


In wezen is 'De vlucht' een bildungsroman voor senioren. Raphael Haffner mag dan 78 lentes tellen en een succesvolle trans-Atlantische zakencarrière achter de rug hebben, in de ogen van zijn omgeving is hij zo onopgevoed, verwend en egoïstisch als een klein kind. Zelf vindt hij zich - met zijn goddelijke bos haar - óók nog redelijk jong en hip, dus dat treft. Volgt: een polonaise van sociale handicaps, faliekant aflopende schootdansen en masochistische spelletjes, die een mentaal groeiproces moeten verzinnebeelden.

Haffner mag zichzelf daarbij graag op één lijn zetten met enkele van de meest geschifte Romeinse keizers. Omdat zijn genialiteit óók vaak met waanzin verward wordt, en omdat ook hij ontdekte dat je de spannendste plekken bereikt door je pik achterna te lopen. In het geval van de oude Haffner is dat richting Frau Tummel en kinky Zinka. De eerste is een mollige, getrouwde vrouw wier ontluikende gevoelens perfect compatibel zijn met Haffners onvermogen om nee te zeggen als hij pussy geroken heeft. De tweede is de natte droom van elke ouwe bok: jong, aantrekkelijk, en niet vies van een rimpel of twee. Beide dames moeten voor afleiding zorgen terwijl Haffner wegvlucht van zijn steeds opdringeriger herinneringen.

Het levert enkele onweerstaanbaar grappige scènes op, en origineel is het alleszins. Alleen krijg je verdacht vaak het gevoel dat Thirlwell het te druk had met zijn zwierige pen achterna te lopen om ook nog eens geloofwaardige personages te bedenken. 'De vlucht' is a whole lotta stijlvol gefröbel in de kantlijn, te weinig een verhaal dat ons bij de lurven greep. Voer voor een ouderwetse 'vorm of vent'-discussie in uw literair café, dat wél.

Bovendien werkten de talloze uitvoerig beschreven sexcapades van Haffner ('Já, mijn naam lijkt op Hugh Hefner. Denk je dat je de eerste bent die die grap maakt?') minder op onze lendenen dan op onze lachspieren. Een enkele keer zaten we op de achterflap zelfs verwoed naar een fast forward-knop te zoeken, en dat overkomt ons zelden als er erotiek in het spel is. Tot de dag dat we Thirlwell persoonlijk horen zeggen dat hij Humo's Slechte Seks Prijs ambieert, geloven we niet dat dát de bedoeling was.