BDSM RTV MEDIA NIEUWS!!!!


09 augustus 2010




'Na de seks gaf de prins een tik op mijn billen'.
Amerikaanse Jillian Lauren was stoeipoes in de harem van Brunei



Bron: www.nieuwsblad.be. Nieuwsblad.be - Belgium


Net 18 geworden stapte de Amerikaanse Jillian Lauren op een vliegtuig richting Brunei om er terecht te komen in de harem van een van 's werelds rijkste mannen: prins Jefri Bolkiah. Wat volgde, was een pervers sprookje uit duizend-en-één-nacht. 'Ik prijs me gelukkig dat ik gezond van geest en lichaam uit dit avontuur ben gekomen', zegt Lauren (36), die nu haar memoires schreef. Jo De Ruyck


Jillian Lauren is niet zomaar het 'allemans buurmeisje'-type. Voor ons zit een vriendelijke, open maar vooral kordate vrouw die weet wat er in het leven te koop is. Seks bijvoorbeeld. Nu is ze schrijfster en woont ze in Los Angeles met haar man (bassist Scott Shriner van de rockband Weezer, nvdr.) en geadopteerd kindje. Maar begin de jaren negentig was ze een ontspoorde tiener.

'Ik was behoorlijk getraumatiseerd. Ik werd fysiek en emotioneel misbruikt door mijn vader, als prille puber had ik mijn eerste seksuele ervaring met een oudere begeleider van een zomerkamp en uiteindelijk werd ik in een adoptiegezin geplaatst', vertelt ze zonder enig teken van emotie. 'Bovendien was ik een tiener die aandacht wilde. Ik fladderde rond in de theaterwereld, maar uiteindelijk ging ik als stripper in een club werken.'

Van het paaldansen bleek het maar een kleine stap naar de escort, en daar had ze nauwelijks van geproefd toen een vriendin haar meenam naar een 'auditie'.

'Zo heette het inderdaad, maar het vond wel plaats in een stripclub waar ik vroeger nog had gewerkt. We kregen er te horen dat ze op zoek waren naar meisjes om tijdens feestjes rijke zakenlui in Singapore te vermaken. Daarom maakten ze alvast wat foto's van ons in ondergoed. Ik verwachtte geenszins geselecteerd te worden, maar uiteindelijk werd ik samen met een ander meisje gekozen.'

Voelde je je niet misleid, want uiteindelijk belandde je in Brunei.

Jillian Lauren: 'Een tijdje voor ik op het vliegtuig stapte, vertelden ze me dat ik naar Brunei zou vertrekken. Aanvankelijk hadden ze een smoes gebruikt omdat het tenslotte over de koninklijke familie ging. Ik kreeg dus wel de tijd om wat op te zoeken over Brunei, want ik had er nog nooit van gehoord, laat staan dat ik wist dat het een islamitisch, steenrijk oliestaatje op Borneo was dat werd geregeerd door een sultan.'

Je kwam wel niet bij de sultan zelf terecht.

'Nee, bij zijn jongere broer, Jefri, een dertiger. Bij gelegenheid leende hij me wel eens uit aan de sultan.'

De harem bestond uit zo'n veertig meisjes. Waren die daar allemaal beland zoals jou?

'Ik was een van de eerste Amerikaanse meisjes in de paleisharem. Voorts liepen er vooral poppetjes uit Thailand, Indonesië, Maleisië en de Filippijnen rond. Door de taalbarrière bleef het contact met hen beperkt en het was trouwens iets waar je niet over praatte. Je vertelde niet hoe je daar was beland of waarom.'

Had je het gevoel dat ze daar uit vrije wil waren?

'Die indruk had ik. Ik weet natuurlijk niet of ze niet ontvoerd of gelokt waren, maar ze toonden zich wel erg dankbaar daar te zijn. Dat zegt allicht meer over het erbarmelijke leven dat ze achter zich hadden gelaten dan over hun beslissing om zich als seksobject aan een sultan aan te bieden. Trouwens, er zaten nogal wat minderjarige meisjes tussen. Geen Amerikaanse, maar Aziatische. Je kunt je afvragen in hoeverre een meisje van 15 kan instemmen met dat soort werk. Als ze dat al deden.'

Je moest bij aankomst je paspoort afgeven. Je zat dus vast.

'Toch niet, we konden weggaan als we dat wilden. Tegelijk kregen meisjes die in de smaak vielen na de afgesproken veertien dagen wel te horen dat ze het zeer op prijs zouden stellen als ze niet vertrokken. Daar begon een grijze zone. Je voelde toch wel een zachte druk om te blijven.'

Maar als je ging shoppen in Singapore, werd je wel vergezeld door een bodyguard. Die ging toch niet mee om je boodschappen te dragen?

'Maar hij ging ook niet mee als bewaker. Die man had het geld bij. Hij droeg een grote Vuittontas die barstensvol cash zat.'

En je mocht uitgeven tot die tas leeg was?

'Ja, en dat meen ik! Dat was ook de reden waarom die securityman geen bewaker was. Wie wil er nu ontsnappen uit een waanzinnige shoppingdroom? Een hele dag lang mocht ik alles kopen wat ik wilde. We begonnen bij Dolce & Gabbana, waar ik de kleren nog zorgvuldig paste en naar de prijs keek. Maar op het einde van de dag haalde ik gewoon een pak jurken van Chanel uit het rek zonder ze aan te trekken.'

'Ik dacht er maar van te profiteren tot mijn lijfwacht zou zeggen dat het welletjes was, maar het ging maar door. Armani, Versace, Gucci, Dior... Zelfs na sluitingstijd openden winkels nog hun deuren voor ons. Uiteindelijk heb ik het zelf opgegeven. Uitgeput. Toen ik vroeg hoeveel mijn limiet eigenlijk was, bleek ik een van de meisjes die géén limiet hadden. Het was decadent.'

Was het paleis waar je verbleef van een vergelijkbare decadentie?

'Absoluut. Alles was er met goud bedekt. Er zat zelfs goud in de tapijten geweven.'

Was het een gouden kooi? Mocht je naar buiten?

'Behalve de begeleide shoppingorgieën, nee. Ik heb nauwelijks iets van Brunei gezien, want we mochten het paleis niet uit. We leefden in een ommuurde wereld, maar wel eentje vol luxe. Er waren zwembaden, tenniscourts, een gym, een cinema, een bowlinghall... Het paleis was de speeltuin van de prins en wij maakten daar deel van uit.'

Hoe werd je eigenlijk 'geroepen' wanneer mijnheer-de-prins er zin in had?

'Alle avonden was het groot feest met champagne, kaviaar en al wat je maar kunt bedenken. Er was muziek en er werd gedanst tot in de kleine uurtjes. Alle meisjes waren op dat feest en dan kon het gebeuren dat de vertrouwensman van de prins je kwam halen. Hij bracht je dan naar een kamer, waar je moest wachten tot de prins je uitnodigde in zijn slaapkamer. Daar bleef je normaal gesproken niet slapen. Na de seks gaf hij me meestal een tik op mijn billen, en dan wist ik dat het voorbij was. Hij had tenslotte nog drie vrouwen, hé. Ik veronderstel dat hij daarna nog bij hen langsging.'

Heb je zijn echtgenotes ooit gesproken?

'Gesproken niet, wel ontmoet tijdens de polomatchen waar ik een paar keer naartoe mocht. Ze leken het normaal te vinden dat hun man er een batterij minnaressen op na hield. Of ze alle details kenden, weet ik natuurlijk niet.'

Verlangde de prins dan speciale dingen in bed?

'Ik heb gehoord dat hij wel eens triootjes had met meisjes, maar dat heb ik nooit meegemaakt. Ik heb alleen maar vrij normale seks met hem gehad. Hij kickte op billen, veel specialer dan dat werd het nooit.'

Hoeveel keer heb je met hem het bed gedeeld?

'Er zijn periodes geweest dat ik elke dag seks met hem had, maar ook maanden dat ik slechts één keer per week naar hem toe ging. Maar ik heb het aantal keren niet geturfd.' (Lacht)

Schat eens: tien keer, honderd keer?

'Iets daar tussenin.'

Je werd uiteindelijk wel een van zijn favorieten. Was dat goed of slecht?

'Ik werd zijn tweede favoriete. Dat was een machtspositie in de hiërarchie van meisjes, maar ik heb daar niet echt gebruik van gemaakt. Het is nooit mijn ambitie geweest zijn nummer één te worden.'

Hoe zat het met de rivaliteit tussen de meisjes?

'Die was behoorlijk groot en er werd flink geroddeld en gepest. Zo ging een van de meisjes aan de prins vertellen dat ik eerder al escortwerk had gedaan, in de hoop me zwart te maken. Maar de rivaliteit draaide niet om geld. Oké, de favorieten kregen duurdere horloges en sieraden, maar uiteindelijk wist iedereen vorstelijk betaald te zullen worden. Het zat hem in het dingen naar zijn affectie. Stiekem hoopten de meesten dat ze uiteindelijk zijn vierde vrouw zouden worden.'

Hoopte je ook op méér?

(Aarzelt voor het eerst) 'Ik zou niet met hem zijn getrouwd, denk ik. Nee, ik hield te veel van mijn vrijheid. Ik wilde wat onbereikbaar was: ik hoopte dat hij van mij zou houden. Ik denk ook wel dat hij echte gevoelens voor me koesterde.'

Was je verliefd op hem?

'Ja. Voor zover ik wist wat liefde was in die tijd.'

Tegenover die romantiek staat natuurlijk de realiteit. Je schrijft het ook: 'Ik wist dat ik een prostituee was, maar ik voelde me Assepoester'.

'Zo was het ook. Maar die keer dat hij me meenam op zakenreis naar Kuala Lumpur gedroeg hij zich als mijn geliefde, niet als mijn werkgever. Daar voelde ik me absoluut geen prostituee.'

Hoeveel heb je verdiend aan je verblijf in Brunei?

'Oorspronkelijk was een bedrag van 20.000 dollar afgesproken voor veertien dagen, maar uiteindelijk ben ik er zes maanden gebleven. Je weet niet precies hoeveel er in de envelop zal zitten wanneer je vertrekt. Ik denk dat ik zo'n 200.000 tot 300.000 dollar heb verdiend. Een gigantische som, begin de jaren negentig.'

Wat heb je ermee gedaan?

'Ik heb heel wat geld vrij snel uitgegeven. Wat zou je willen: een 18-jarige met een paar honderdduizend dollar. Toch heb ik er alles samen een paar jaar van geleefd. Ik ben ook weer gaan studeren, kocht een auto, verhuisde naar Californië, allemaal met dat geld. Ik ben trouwens nog eens teruggekeerd. Ik had er privé en professioneel een zootje van gemaakt in New York en ik kon weer wat geld gebruiken. Bovendien was ik in Brunei vrij van zorgen. Alles werd daar voor me geregeld.'

Over zorgen gesproken: werd er veilig gevreeën met de prins?

'Nee. Het gebeurde zonder condoom.'

Was je dan niet bang? Je was daar begin de jaren negentig, aids richtte toen een ravage aan.

'Natuurlijk. Ik zat in de theaterwereld, mijn vrienden stierven bij bosjes. Ja, ik heb Russische roulette gespeeld. Nu neem ik het mezelf kwalijk dat ik er toen niet iets van heb gezegd.'

Had dat gekund?

'Ik had geen keuze. Ik kon daar niet naar de winkel op de hoek om condooms te halen. Ik mag mezelf ontzettend gelukkig prijzen dat ik er gezond van lichaam en geest ben uitgekomen.'

Heb je nog contact gehad met de prins?

'Nee, na mijn tweede verblijf nooit meer. Hij weet wel dat ik dit boek heb geschreven en het is verboden in Brunei.'

Zou hij nog altijd een harem hebben?

'De prins heeft zwaar in de problemen gezeten. Hij is aangeklaagd wegens massale fraude en kon pas recent naar Brunei terugkeren. Hij heeft veel van zijn bezittingen moeten verkopen, dus ik denk niet dat hij zich nog een harem kan veroorloven.'

Heb je weet van harems in andere landen?

'De traditionele harem, als plek waar de vrouwen met de kinderen afgescheiden van de mannen leven, bestaat nog in veel islamitische landen. Maar ik neem aan dat de perverse versie van de harem met vrouwen die continue ter beschikking staan van wellustige rijke mannen er ook nog zijn. Trouwens, van harem werd er in Brunei nooit gesproken. Ik noem het een harem omdat het dat per slot van rekening ook was.'

Waarom heb je zo lang gewacht om je verhaal te vertellen?

'Ik voelde me er lang niet klaar voor. Het is een delicaat onderwerp. Praten over je werk in de seksbusiness is niet simpel. Bovendien zit er iets ongeloofwaardigs aan wat ik heb beleefd. Seks aan het hof van een sultan! Maar ik kan bewijzen dat het allemaal authentiek is.'

'Ik ben nu een stabieler mens, zodat ik in die troebele tijden kan duiken. Maar het moest er nu wel eens uit. Volgend jaar komt een andere roman van me uit. Daar was ik vóór deze memoires aan begonnen, maar dit heeft zich er gewoon tussen gewrongen.'

Heb je spijt van wat je toen deed?

'Ik ben triest om het meisje dat ik was. Om het geringe zelfrespect dat ik had. Om hoe weinig ik van mezelf hield. Maar spijt? Helemaal niet.'