BDSM MEDIA NIEUWS!!!!
10 maart 2012
Azita Ghanizada: Het is fun om een zweep vast te hebben
Bron: www.depers.nl. - De Pers
- Netherlands
NEDERLAND - Azita Ghanizada had vele bijrolletjes in tv-series, vooral als de seksbom, sm-meesteres of nymfomaan. Maar nu draagt de succesvolste Afghaanse actrice een tv-serie. Ik krijg brieven dat ik me moet schamen.
Haar conservatieve Afghaanse moeder had vroeger grote moeite met het in Hollywood gesitueerde beroep van haar prinsesje, maar tegenwoordig gaat het zo: Jullie moeten vanavond allemaal naar Azita op tv kaiken, ze zit ien Castle (denk hier even een Afghaans accent in het Engels). Azita Ghanizada grinnikt: Zo belt ze de hele familie af. En ik maar roepen: Eh mam, ik speel een sm-meesteres! Ik zit in de seksfetisj-industrie in een tv-show! Maar mijn moeder glimlacht trots: Who cares. Je ziet er zó mooi uit in dat leren kostuum.
Na een rits gastoptredens in bekende tv-series, waarin ze altijd werd gecast als hete, donkere schoonheid, zoals de sexy cop in How I Met Your Mother of een nymfomaan in Entourage, is Azita Ghanizada (32) nu een van de hoofdrolspelers in de succesvolste serie van kanaal Syfy (achter de decoder), Alphas. Leer draagt ze niet in de rol van de muizige Rachel Pirzad, zelfs geen hakken. Als synesthetisch supermens (een alpha, heet dat in de serie: haar hersenstructuur wijkt af van de gewone mens) is ze briljant in het opsporen van criminelen, maar ook onzeker en verlegen.
Zoals Ghanizada het uitlegt klinkt het beter, als een scheurkalender: Wat ons uniek maakt, maakt ons zwak. Dan weer als de seksbom: De scènes dat ze als een bloedhond een reukspoor volgt, zijn niet de mooiste shots voor een meisje. Maar ja, daar kom ik wel weer overheen. Lacht hard: Ik speel nu een nerdy meisje. Mijn eerdere rollen, als de sexy vrouw die verleidt, waren heel leuk. Het is fun om een zweep in je hand te hebben. Maar deze rol gaat dieper, en ligt dichter bij mezelf. Ze is onschuldig en speciaal. Terwijl haar omgeving denkt dat ze gehandicapt is, of ziek. Haar ouders vragen zich hun hele leven af: wat is er mis met haar? Daar kan ik me gemakkelijk in verplaatsen.
Hoogbegaafd Ghanizada is in de hoofdstad ter promotie van Alphas, dat 13 maart in Nederland begint, na een succesvol eerste seizoen in de Verenigde Staten met gemiddeld twee miljoen kijkers. Hiermee is Ghanizada de succesvolste Afghaanse actrice in Hollywood. Misschien helpt mijn achtergrond, misschien hindert het. Ik heb geen idee. Ik kan een vluchteling spelen, maar ook de girl next door. Hoe dan ook doe ik sinds mijn jeugd harder mijn best dan iedereen. Dat zie je alle vreemdelingen in Hollywood doen, want iedereen wil zichzelf bewijzen.
Toen ik naar school ging in Virginia - Azita werd als baby van een half jaar oud met haar ouders meegenomen naar een voorstad van Washington, waar ze politiek asiel kregen - leerde ik Engels dankzij de tv. Ik raakte welbespraakt, was een veellezer. Maar omdat ik donker was, en de rest van mijn klas blond, vroegen de kinderen: ben jij een ESLer? En ik zei: betekent dat dat ik getalenteerd ben en hoogbegaafd? (ESL staat voor Engels als tweede taal, MSM) Azita gniffelt. Ik was heel competitief met mezelf.
Serveerster De tengere Afghaanse werkte zich vervolgens op eigen kracht een weg omhoog in de toneelwereld. Mijn familie wilde niet dat ik actrice zou worden. Ze lachten me zelfs uit. Ik heb alles zelf geregeld, zelf betaald. Het was een worsteling. Somt op, eerder opgewekt dan droevig: Ik liep naar mn werk om geld uit te sparen, ik gaf les zodat de huur van mijn huis goedkoper werd, op vakantie kampeerde ik, was in het weekend propper voor clubs, serveerde cocktails en liet honden uit tegen betaling. Ik deed alles. Ondertussen nam ze acteerlessen en speelde ze rolletjes in reclames en slechte series. Lachend imiteert ze haar moeder, als de jonge Azita op weg ging naar een auditie: Wat ies een auditie? Kraig je geld voor een auditie? Kraig je werk? Ik snap het niet!
Nu ben ik mijn moeders trofee, nu ik op tv ben. Was ik nog steeds aan het aanmodderen, dan weet ik zeker dat ze me zou zeggen dat al mijn levenskeuzes fout waren. Dat is een moeder-dochterding, denk ik.
Nu de conservatieven uit de familie het hebben geaccepteerd, moet de rest van de wereld nog volgen. Ze heeft fans, hoor, maar vaak krijgt de actrice brieven: Dat ik me moet schamen, dat ik een hoer ben, hoe ik het lef heb me een Afghaanse te noemen. Terwijl ik zelf vind dat ik best een aardig niveau van decorum heb. Ja, ik heb wel eens wat sexy fotos laten maken. Maar ik zet niet elke dag een foto op Twitter van mezelf in ondergoed: Hey, kijk eens hoe mijn buikspieren er vandaag bijstaan! Ik doe er alles aan om mijn land te helpen.
Zegt dan lief: Het kwetst een beetje, maar ik schud het van me af en ga door. Ik ga weeshuizen bouwen, en niet naar de kritiek luisteren.