BDSM columns Ton de-Kooi                                                                                                                                  
Advertentie/Advertise:




09-03-2007

Wat is slaafs?

We kennen inmiddels wel de reacties van mensen over onze hobby annex levenswijze n.l.: We worden als gekken gezien die elkaar tot bloedens toe aftuigen en dat ook nog lekker vinden. Wie is er nu zo gek om zich als slaaf te laten behandelen?

Natuurlijk kan ik zeggen: "u weet helemaal niet wat BDSM is". Dat BDSM voor de één juist heel soft en teder is. Terwijl het voor de ander niet hard genoeg kan. De één vindt sex tijdens een sessie pure pornografie en walgelijk. Voor de ander is juist het heftige sadisme in combinatie uiteraard met masochisme walgelijk. Stuk voor stuk beoefenen zij volgens hun visie de ware BDSM.

BDSM is wat jezelf BDSM vindt. Met andere woorden zodra er een vorm van vrijwillige machts uitwisseling is kunnen we het BDSM noemen.

Nu terug naar de personen die ons soort maar gekken vinden. Wie is er eigenlijk echt slaafs? Wie moet er echt dingen tegen zijn/haar wil doen? Wie baalt er als de wekker weer afgaat en zich uit bed moet hijsen om weer naar het werk te gaan. Daarbij de wil van de manager moet uitvoeren omdat er anders geen promotie of nog erger behoud van de baan is. Iedere dag opnieuw de dwangarbeid om de rekeningen en hypotheek het hoofd te kunnen bieden.

Velen kijken uit naar het tijdelijke verlof van de dwangarbeid wat we met een net woord noemen vakantie. Als je van het vakantiegeld niet rekeningen hoeft te betalen kan er zelfs tijdens deze tijdelijke in vrijheid stelling nog een vakante geboekt worden. Om na circa drie weken weer terug te keren naar de inrichting waar men de dwangarbeid weer op kan nemen. Opdat de monden weer voedsel kunnen krijgen en te hopen dat onze nazaten minder dwangarbeid hoeven te verrichten voor meer geld door middel van een goede doch dure studie.

Na heel veel jaren dwangarbeid mag men van de verdiende rust genieten. Echter voor velen komt een kink in de kabel. In de vorm van het ontmoedigen van pré- Vut en als je heel veel pech hebt kan je in de verre toekomst dwangarbeid verrichten tot het zeventigste levensjaar omdat voortijdig stoppen in deze dure euro tijd niet is op te brengen. Feitelijk mag je dan gelijk achter de rolator of als je nog meer pech hebt op de booster plaatsnemen. Voor de gezonden onder ons valt er inderdaad nog een aantal jaren te genieten van de vrijheid totdat het lichaam zo krakkemikkig gaat worden dat het genieten eerder een lijdensweg gaat worden.

Mensen die de pech hebben om tijdens hun dwangarbeid periode chronisch of zelfs levensbedreigend ziek te worden wacht zelfs een erger lot. Zij worden genezen genoeg verklaart om de dwangarbeid te kunnen vervolgen. Iedere dag moeten zij met pijn in hun lijf of de dood om de hoek kijkend hun laatste restjes energie besteden aan de dwangarbeid. Om vervolgens na een dag dwangarbeid doodmoe in te storten om vervolgens weer opnieuw op te laden voor een nieuwe dag werken.

Gelijk roepen mensen dan dat er ook nog een weekend is. In dat weekend komen de andere verplichtingen als werkslaaf om de hoek kijken. Buiten huishouden en zaterdags in de supermarkt fileshoppen moet de man met vrouwlief b.v. tegen zijn zin kledingwinkels bezoeken of omgekeerd vrouwlief moet met een toetertje langs het voetbalveld manlief aanmoedigen. Vergeten we nog de verplichte rondjes familie bezoek en bezoeken aan instellingen om het huishouden draaiende te houden.

Om mensen een vluchtdroom te geven uit deze wel zeer nare situatie heeft men zoiets als een staatsloterij uitgevonden. Mensen dromen van hoe het leven zou zijn als de vele miljoenen op de bankrekening staan. Lekker wereldreizen maken, stoppen met werken en optimale zorg genieten voor op de dag dat het lichaam niet meer meewerkt. Opdat je niet hoeft te wachten op de dood in een naargeestig verpleeghuis.

Sommige mensen genieten ervan om door een ander gedominineerd te worden of juist om zelf te domineren. Zodat zij de kracht krijgen om de dagelijkse vernederen van managers lachend te doorstaan.

Wie is er gek?
Eric Masters een bekende BDSM verhalen schijver en tevens Meester zei eens tijdens een BDSM Radio interview: "Ik ben slaaf omdat ik werk loondienst". Deze woorden zijn mij bij gebleven en vormen de inspiratie voor deze persoonlijke visie.

Veel werkgenot gewenst

Ton de-Kooi

Columnist Ton de-Kooi









Als webmaster van deze site wil ik graag zo nu en dan mijn ei kwijt over diverse stellingen. Ook ga ik graag in op mijn persoonlijke visie over onze boeiende hobby. Hopelijk peuter ik ook nog wat reacties los. Misschien zelfs wel een compliment. Reageren kan op:
Ton de-Kooi
Veel leesplezier